Psiząb ma kwiaty jak miniaturowe lilie. Jak uprawiać tę oryginalną roślinę w ogrodzie? W tym roku już kwitnie

Psiząb to roślina o oryginalnym wyglądzie, ale też dość niecodziennej nazwie. Jednak nie oczekujmy, że w naszym ogrodzie wyrośnie coś na kształt psiej paszczy – polska nazwa rośliny odnosi się do kształtu cebul, które przypominają psie kły (w nazwie botanicznej to nawiązanie pojawia się tylko w przypadku jednego gatunku, psizębu liliowego, Erythronium dens-canis). W naturze występuje kilkanaście gatunków tych roślin, a rosną one zarówno w Ameryce Północnej, jak i Azji oraz Europie. W uprawie natomiast spotyka się tylko kilka gatunków oraz ozdobne mieszańce.

Te rośliny nie imponują rozmiarami, ale wyglądają bardzo wdzięcznie. Maksymalnie dorastają do 15-20 cm wysokości. Wczesną wiosną wyrasta rozeta dość szerokich liści, które często mają brązowoczerwone przebarwienia. Następnie pojawiają się wzniesione pędy kwiatowe (również o czerwonawym zabarwieniu), zwieńczone pojedynczym kwiatem o wydłużonych i wywiniętych do tyłu płatkach. Kształtem mogą kojarzyć się z niektórymi liliami, z którymi te rośliny są spokrewnione, jednak kwiaty są zdecydowanie mniejsze. W zależności od gatunku i odmiany kwiaty mogą być liliowe, różowe, fioletowe, żółte lub białe. Psizęby kwitną wiosną, w kwietniu-maju.

. Należy dla nich wybrać miejsce zaciszne, najlepiej jasne, ale nie takie, w którym jest gorąco. Dobrze poczuje się w półcieniu, pod koronami wysokich drzew. Ponadto te rośliny muszą mieć żyzną, przepuszczalną i próchniczą ziemię. Wiosną docenią wilgoć i podlewanie, ale trzeba widzieć, że latem ich liście zamrą i rośliny będą potrzebowały znacznie mniej wody.
Te rośliny są odporne na mróz, jednak w zimniejszych regionach kraju zaleca się ich krycie na zimę (np. stroiszem). Jeśli rosną pod drzewami, jesienią warto pozostawić na nich warstwę liści.
Psizębów nie trzeba wykopywać co roku, ale warto to zrobić co kilka lat, po tym, jak ich liście zaschną. Cebule przechowujemy w suchym miejscu i sadzimy ponownie jesienią.

Psizęby idealnie nadają się na rabaty złożone z wiosennych kwiatów, które lubią lekki cień. Można je sadzić z pierwiosnkami, oryginalnymi bożykwiatami czy zawilcami gajowymi. Ale warto dobrać im też towarzystwo roślin, które wypełnią rabatę, gdy te rośliny zakończą wegetację latem. Dobrze sprawdzą się m.in. różne gatunki funkii, miodunek czy naparstnice.

Dowiedz się więcej: Jak uprawiać bożykwiaty w ogrodzie