Kaladium jako kwiat doniczkowy. Jak uprawiać i pielęgnować kaladium

Kaladium to wyjątkowo piękna roślina, pochodząca z Ameryki, a dokładnie z jej równikowych lasów. Często kaladium zaliczane jest nawet do jednych z najpiękniejszych roślin o ozdobnych liściach. Liście rośliny są wyjątkowe i duże, w bardzo intensywnych, różnych barwach. Najbardziej elegancko i oryginalnie prezentuje się kaladium o liściach czerwonych, z zieloną obwódką. Spotykamy jednak kaladium o żółtych, zielonych a także różowych liściach.

Zimą obraźnica zamiera, dlatego wówczas ograniczamy jej podlewanie, a temperaturę powietrza obniżamy do około 15 stopni Celsjusza. Roślina kwitnie od lutego do kwietnia. Wtedy najbardziej potrzebuje promieni słonecznych, od nich bowiem zależy estetyka i barwa liści kaladium.

 Czytaj też: Nerina w domu. Co to za kwiat i jak o niego dbać 

Stanowisko i podłoże dla kaladium - jak znaleźć tzw. "złoty środek"

Podczas doniczkowej uprawy kaladium ważne jest odnajdywanie tzw. "złotego środka". O co chodzi? Otóż nie wolno wystawiać rośliny na bezpośrednie promienie słońca, ale nie wolno też jej zacieniać. Podobnie rzecz ma się z dostarczaniem wody. Nie sprzyja kaladium zbyt wilgotna, ale też zbyt sucha gleba. Jak więc poradzić sobie z tak wymagającą rośliną?

Przede wszystkim kaladium wymaga miejsca słonecznego, najlepiej z bezpośrednio padającymi na kwiat promieniami słonecznymi (uważajmy jednak podczas lata na zbyt intensywne promienie, wówczas znajdźmy roślinie miejsce lekko zacienione). Dlaczego urok kaladium zależy od słońca? Od prawidłowego oświetlenia zależy kolor liści kaladium. W przypadku kiedy światła będzie zbyt mało – może się okazać, że liście nie będą tak efektowne, a kolory mało soczyste. Bezpośrednio padające promienie słoneczne mogą zaś poparzyć roślinę. Trzeba więc znaleźć złoty środek. Mianowicie idealnym stanowiskiem będzie parapet okna wschodniego lub zachodniego. Miejsce przy zamkniętym oknie bądź w ogrodzie zimowym będzie rajem dla tej szlachetnej rośliny.

Kaladium dobrze rośnie i rozwija się w temperaturze wahającej się od 20–25 stopni Celsjusza. Kiedy temperatura spadnie poniżej 10 stopni Celsjusza roślina nie przetrwa, a co najważniejsze nie będzie można jej uratować.

Jeśli chodzi o podłoże, to powinno być ono przepuszczalne. Świetnie sprawdzi się torf wymieszany z piaskiem.

Kaladium źle znosi przeciągi oraz zimną wodę. Potrzebuje za to bardzo wilgotnego powietrza (ze względu na pochodzenie – lasy równikowe są niezwykle wilgotne) i codziennie może być spryskiwane wodą. Tylko w okresie pierwszych tygodni wzrostu – nie zraszajmy młodego kaladium. Zazwyczaj od września nie podlewamy kwiatu, albo znacznie redukujemy ilość dostarczanej wody. Wtedy gdy kurczą się liście, ziemia powinna być sucha.

Ważne też by nie przesuszać podłoża. Dlaczego? Bo efektem może być przedwczesne przejście kaladium w stan spoczynku. W okresie spoczynku liście obumierają, a mocna bryła korzeniowa - odpoczywa.

Do lutego bulwę pozostawiamy w doniczce. W lutym suchą bulwę wyjmujemy z ziemi, oczyszczamy i wsadzamy do nowej doniczki, po czym regularnie, intensywnie podlewamy. Pamiętajmy, że bulwa powinna mieć świeżą ziemię. Nie należy sadzić rośliny w starej ziemi. Kaladium nawozimy raz w tygodniu.

Najniebezpieczniejsze dla kaladium są choroby deformujące i wybarwiające liście. Wtedy roślina traci na atrakcyjności. Można jednak kwiat przed tym uchronić a mianowicie, nie przelewać jej. Starać się utrzymać średnią wilgotność, gdyż jak wcześniej zostało powiedziane przesuszenie z kolei wpędzi roślinę w „sen zimowy".

Często kaladium ląduje w koszu na śmieci bądź kompostowniku, gdy tylko jego liście uwiędną. To wielki błąd! Więdnięcie liści jest normalnym etapem wegetacyjnym tej rośliny. Pamiętajmy, że kaladium nie zdobi domu cały rok. Naturalnie przechodzi w stan spoczynku. 

 Radzimy: Jak uprawiać zamioculcasa zamiolistnego