Drewno ogrodowe, ze względu na warunki, na jakie jest wystawione, wymaga szczególnej ochrony. W przeciwnym razie szybko będzie niszczeć.
Szkodliwe dla drewna czynniki możemy podzielić na dwie grupy
- Czynniki biotyczne – grzyby pleśniowe i domowe oraz larwy owadów – techniczne szkodniki drewna.
- Czynniki abiotyczne – zmienne temperatury, promienie UV, woda, uszkodzenia mechaniczne.
Preparaty, które pozwolą nam dłużej cieszyć się pięknem drewna, możemy podzielić na:
- impregnaty techniczne (bazy gruntujące),
- preparaty ochronno-dekoracyjne (lakier, bejca, olej, emalia itp.).
Impregnaty techniczne
Impregnaty stosujemy jako bazę gruntującą pod oleje, lakiery, lakierobejce, lazury
i emalie. Na rynku występują preparaty na bazie wody lub rozpuszczalnika. Obydwa są tak samo skuteczne i zabezpieczają drewno przed grzybami pleśniowymi, domowymi i owadami. Przed zakupem należy zwrócić uwagę na zakres ochrony oferowanej przez producenta, ponieważ nie wszystkie impregnaty zabezpieczają drewno jednocześnie przed wszystkimi trzema typami szkodników. Niektóre zapewniają jedynie ochronę przed grzybami domowymi i owadami. Takie zabezpieczenie może okazać się nieefektywne, ponieważ przy odrobinie wilgoci grzyb pleśniowy może się rozwinąć nawet w ciągu kilkudziesięciu godzin.
Impregnaty rozpuszczalnikowe nanosimy na drewno tylko za pomocą pędzla. Natomiast impregnaty techniczne na bazie wody, możemy nanosić na kilka sposobów: za pomocą pędzla, metodą natryskową lub zanurzeniową.
Preparaty ochronno-dekoracyjne
Jeżeli zabezpieczyliśmy drewno impregnatem technicznym, możemy przystąpić do jego dekoracji środkiem koloryzującym: impregnatem dekoracyjnym, lakierobejcą, olejem, emalią, lakierem lub lazurą.
Do zabezpieczenia architektury ogrodowej, płotów czy altan najlepiej zastosować podstawowy impregnat ochronno-dekoracyjny, który jest prosty w nakładaniu, nadaje drewnu kolor i chroni je przed szarzeniem pod wpływem słońca. Jest on tolerancyjny, ponieważ nie wymaga bardzo dobrze oszlifowanego drewna.
Zobacz również, jak: Obalamy mity na temat sposobów zabezpieczania drewna
Natomiast do mebli ogrodowych zaleca się lakierobejcę (lazurę), która jest odporna na zarysowania i ma w swoim składzie transparentne pigmenty, nadające drewnu szlachetny połysk. Zastosowanie lakierobejcy wymaga z kolei bardzo dobrze oszlifowanego drewna.
Lakier idealnie zabezpiecza wszystkie gatunki drewna. Tworzy twardą powłokę, odporną na ścieranie i zarysowania. Na zewnątrz można zabezpieczyć lakierem podbitkę dachową, elewację, balustrady, okna czy drzwi, pamiętajmy jednak, że preparat nie wnika w drewno, dlatego jest bardziej podatny na pęknięcia i łuszczenie się. W efekcie lakierowana powierzchnia zużywa się szybciej, a jej odnowienie wymaga dokładnego wyszlifowania drewna przed położeniem nowej powłoki. Lakier występuje zazwyczaj
w wersjach bezbarwnych – błyszczącej lub półmatowej, jednak spotkać można już lakiery barwiące.
Kolejnym preparatem, służącym do zabezpieczania drewna, jest olej do drewna. Wnika on w drewno o wiele głębiej niż inne impregnaty, chroniąc je przed czynnikami atmosferycznymi. Olej podkreśla naturalny rysunek drewna. Nie tworzy powłoki, w związku z czym nie łuszczy się i nie pęka w najbardziej skrajnych temperaturach. Najlepiej sprawdza się na twardych gatunkach drewna krajowego: dąb, jesion, akacja oraz na drewnie egzotycznym.
Olej można stosować do zabezpieczania tarasów, elewacji, pomostów oraz mebli ogrodowych. Trwałość oleju na elementach pionowych jest porównywalna z innymi impregnatami, natomiast częstotliwość odnawiania powierzchni poziomych zależy od intensywności ich użytkowania.
Uwaga!
Należy pamiętać, że większości środków bezbarwnych nie można stosować na zewnątrz, ponieważ nie mają one filtra UV, bez którego drewno będzie szybciej ciemniało i szarzało. Dobierać należy zatem produkty w wersjach kolorystycznych, w których funkcję ochronną pełnią pigmenty lub upewnić się, że wybrany preparat bezbarwny ma filtr UV. W ostatnim okresie na rynku pojawiły się wzbogacone o niego oleje i lakierobejce elewacyjne w wersji bezbarwnej.
