Fuga i silikon: ABC spoinowania płytek

Jakość wypełnienia spoin zaprawą do fugowania lub silikonem zależy od przestrzegania kilku prostych zasad. 

Pierwsze kroki po przyklejeniu płytek

Spoinowanie można rozpocząć dopiero po stwardnieniu kleju. Najczęśćiej oznacza to co najmniej 24 godziny od przyklejenia płytek. Można zastosowowanie można zacząź już po 4 godzinach. Szczeliny między płytkami muszą być starannie oczyszczone.
Zaprawy do fugowania oparte na cemencie wymagają prawidłowego przebiegu procesu wiązania wody, dlatego bezpośrednio przed przystąpieniem do fugowania powierzchnię płytek należy oczyścić wilgotną gąbką, a także lekko zwilżyć same spoiny, na przykład za pomocą spryskiwacza do kwiatów. Zwilżone krawędzie płytek nie będą odciągać wody z zaprawy, co mogłoby spowodować późniejsze spękanie fugi.

Przygotowanie zaprawy do fugowania

Zawartość worka z zaprawą do fugowania należy wsypać do naczynia z odmierzoną ilością wody (zgodnie z zaleceniami producenta znajdującymi się na opakowaniu wyrobu). Wymieszać – ręcznie lub mechanicznie, za pomocą wiertarki wolnoobrotowej z mieszadłem – aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Zaprawa gotowa będzie do użytku po ok. 5 minutach i powtórnym wymieszaniu. Po przygotowaniu należy wykorzystać ją w ciągu 30–40 minut. Do raz przygotowanej zaprawy nie wolno już dolewać wody.

Sposób spoinowania

Masę trzeba wprowadzać w spoiny głęboko i szczelnie, za pomocą gumowej pacy. Pacę należy prowadzić ukośnie do kierunku wyznaczanego przez krawędzie płytek, trzymając ją pod kątem około 45° w stosunku do powierzchni okładziny. Nadmiar zaprawy zbiera się pacą i ponownie wprowadza w spoiny między płytkami.

Metody mycia płytek po wykonaniu spoin

Mycie wstępne polega na zebraniu nadmiaru zaprawy z powierzchni płytek. Czynnośc ta powinna następić po związaniu (lekkim przeschnięciu) fugi, czyli po 15–30 minutach. Oznaką związania będzie zauważalne zmatowienie spoiny. Do mycia wstęponego należy użyć wilgotnej gąbki lub pacy oklejonej gąbką o dużych porach, lekko nasączonej czystą wodą.

Spoiny o intensywnych kolorach należy dodatkowo zwilżyć dużą ilością wody i pozostawić do wyschnięcia. Mogą one w początkowym okresie użytkowania delikatnie „uwalniać" kolor, Nie wpłynie to jednak na efekt końcowy wypełnienia spoiny. W przypadku zastosowania fugi z efektem brokatowym na tym etapie może dojść do drobnego wymywania cząsteczek brokatu. To również nie zaszkodzi efektowi finalnemu.

Końcowego mycia płytek dokonać można po całkowitym związaniu zaprawy do fugowania – już po ok. 3 godzinach od spoinowania. Polega ono na ponownym umyciu powierzchni wilgotną gąbką.
Wtedy też możliwy będzie lekki ruch pieszy na okładzinie. Z pełnym obciążeniem posadzki z płytek nalzęy zaczekać jednak około 24 godzin.

Miejsca styku spoinowane silikonem

Krawędzie ścian, połączenie ściany z posadzką, czyli tzw. miejsca styku różnych powierzchni oraz spoiny przy urządzeniach sanitarnych (wokół wanien, brodzików, umywalek, zlewozmywaków) należy wypełnić uszczelniaczem silikonowym odpornym na działanie pleśni i grzybów. Silikon sanitarny reagując z wilgocią z powietrza, stworzy trwałą, elastyczną i wodoodporną warstwę izolującą.

Podłoże, na które nakładamy silikon, powinno być suche, wolne od kurzu, brudu i innych zanieczyszczeń osłabiających przyczepność. Powierzchnie bezpośrednio sąsiadujące z miejscami wypełnianymi silikonem należy okleić taśmą malarską.

Przed użyciem silikonu należy obciąć końcówkę tuby kartusza i odpowiednio, najlepiej pod kątem, dociąć nakrętkę, dostosowując ją do szerokości spoiny. Silikon wprowadza się w spoinę równomiernie, z niewielkim nadmiarem, wyciskając ją za pomocą tzw. pistoletu. Czynność należy wykonywać w sposób ciągły, nie pozostawiając przerw i pustych przestrzeni.

Naniesioną masę silikonową można wygładzić szpachelką lub innym narzędziem, zmoczonym w wodnym roztworze mydła lub płynu do naczyń. Kształt spoiny należy tak profilować, by umożliwiała swobodne ściekanie wody.

Nadmiar silikonu trzeba usuwać w kierunku od środka na zewnątrz. Wszelkie zabrudzenia silikonem należy na bieżąco usuwać benzyną lakową. Stwardniałe, trzeba będzie likwidować mechanicznie. Bezpośrednio po zakończeniu silikonowania należy zerwać taśmy malarskie. Wstępne związanie nastąpi po ok. 3 godzinach, całkowite – po mniej więcej dobie. 

Ekspert radzi: odpowiednia fuga na właściwym miejscu

W miejscach intensywnie użytkowanych, takich jak np. posadzki w korytarzach nie wystarczy zwykła fuga cementowa. W takim miejscu należy użyć fugi cementowej modyfikowanej, która – dzięki zawartości polimerów – jest uelastyczniona. Spoina z niej wykonana ma wysoką odporność na ścieranie i przedłużoną trwałość koloru, a dzięki krótkiemu czasowi wiązania, czyszczenie okładziny można rozpocząć już po trzech godzinach od fugowania.

W miejscach szczególnie narażonych na działanie szkodliwych czynników, jak choćby stałe zawilgocenie i agresywne środowisko chemiczne, powinno się stosować fugi epoksydowe, umożliwiające uzyskanie spoin o dużej odporności na takie czynniki agresywne, jak np. silne środki czyszczące. Fugi epoksydowe są też wytrzymałe na obciążenia mechaniczne. Dzięki takim właściwościom zaprawy te nadają się na blaty kuchenne. Odporna na wodę i czynniki biologiczne, może być stosowana do spoinowania okładzin w kabinach prysznicowych, basenach lub pralniach.