Zanokcica niektórym źle się kojarzy, bo to ropne zapalenie przy paznokciu. Jest jednak zanokcica, która wygląda dostojnie. Mowa o paproci, zwanej zanokcicą gniazdową. Ta roślina (znana również jako asplenium) jest często uprawiana jako doniczkowa.
Roślina na roślinie
Paproć ta jest epifitem, czyli rośliną, która żyje na innej roślinie, lecz nie jest szkodliwym pasożytem, ponieważ samodzielnie się odżywia. Asplenium usadawia się na drzewie i traktuje je jako podporę, bazę. Liście oraz korzenie wyrastają z kłącza. Jasnozielone liście na wierzchniej stronie są błyszczące, a od spodu matowe.
Półcień dla zanokcicy gniazdowej
Z reguły epifity zasiedlają inne rośliny m.in. dlatego, że chcą zdobyć więcej światła. Zanokcica gniazdowa jest pod tym względem wyjątkiem. Roślina ta woli półcień. Mocne słońce jej szkodzi. Skutkiem zbyt silnego oddziaływania promieni słonecznych może być poparzenie liści i utrata przez nich koloru. Aby tego uniknąć, warto w mieszkaniu postawić tę paproć przy oknie od strony wschodniej albo zachodniej, a nie południowej, gdzie słońca jest najwięcej. Parapet od strony północnej też jest niewskazany, ponieważ cień też może niekorzystnie wpłynąć na asplenium.
Temperatura pokojowa zagwarantowana
Zanokcicy powinna być zapewniona temperatura pokojowa. Gdy jednak wietrzymy mieszkanie zimą, najlepiej jest na ten czas zestawić roślinę z parapetu, bo chłód jej szkodzi. Termometr powinien wskazywać nie mniej niż plus 16 stopni Celsjusza.
Polecamy też poradnik: Paprocie w domu dla ozdoby i dla zdrowia
Podlewaj z umiarem
Umiarkowane podlewanie zanokcicy jest mile widziane przez roślinę. W przypadku większości roślin ogrodnicy zalecają podlewanie rzadsze, a obfite. Zanokcica gniazdowa stanowi wyjątek: lepiej podlewać ją co 2–3 dni, czasem nawet codziennie, ale niewielką ilością wody.
Woda do podlewania powinna być "miękka", czyli przegotowana, ale oczywiście chłodna. Nadmiar wody czasem prowadzi do gnicia i tak niewielkich korzeni, a to przyczynia się do obumierania całej rośliny. A propos małych korzeni tej paproci – można ją śmiało uprawiać w małej donicy, to nawet wskazane, bo lepiej rośnie. Gdy korzeniom zrobi się ciasno (z reguły 2–3 lata po zasadzeniu), należy przesadzić paproć do donicy o jeden lub najwyżej dwa rozmiary większej.
Przeczytaj poradnik: Jak rozpoznawać i leczyć choroby roślin doniczkowych
Zbyt obfite podlewanie szkodzi, ale musi być zapewniona odpowiednia wilgotność. W upały i w sezonie grzewczym ogrodnicy zalecają zraszać asplenium wodą z atomizera. Inaczej liście na końcówkach zaczną tracić naturalny kolor, a roślina – usychać.
Przepuszczalna, pulchna gleba o kwaśnym odczynie to ziemia idealna dla zanokcicy gniazdowej. W uprawie w doniczce warto po prostu mieć ziemię przeznaczoną do roślin doniczkowych, ewentualnie dosypać do niej trochę drobnej kory lub ziemi, w której wcześniej rosły inne rośliny liściaste. Trzeba pamiętać, aby pod doniczką znajdowały się dziurki. Dzięki nim nadmiar wody nie będzie zalegał w doniczce. Na podstawce dobrze jest wyłożyć keramzyt.
Choroby i szkodniki zanokcicy gniazdowej
Szara pleść może pojawić się na zanokcicy. Im młodsza paproć, tym bardziej podatna na nią. Szara pleśń to częsta przypadłość roślin doniczkowych. Można ją rozpoznać po wodnistych, brązowych plamach, które się powiększają, zajmując coraz większą powierzchnię rośliny. Porażone liście czy pędy trzeba wyciąć, a całą roślinę spryskać preparatem grzybobójczym. Bywa też, że zaatakują ją owady – tarczniki, żerujące na roślinach doniczkowych, wysysające z nich soki. Ogrodnicy zalecają wówczas szare mydło rozrobione z wodą i oprysk tym roztworem. Pomocny w walce z tarcznikami jest także oprysk z czosnku i cebuli. Jeżeli te domowe sposoby nie będą skuteczne, należy zastosować środek chemiczny. Podobnie chemię warto zastosować w przypadku wełnowców, też pojawiających się na zanokcicy gniazdowej.
Radzimy: Jak rozmnażać rośliny doniczkowe
