Tulipany botaniczne kwitną pięknie i wcześnie! Jak uprawiać te tulipany i kiedy je sadzić? Polecamy ładne gatunki

Zwykłe tulipany mierzą nawet 60 centymetrów wysokości. Natomiast tulipany botaniczne mają od 15 do 25 centymetrów wysokości. Są nie tylko mniejsze niż standardowe kwiaty tego rodzaju. Mają węższe liście, podobne raczej do trawy, a nie do liści tulipana. Mają również lekko żółte, białe, fioletowe albo czerwone płatki schodzące w stożek. – To znaczy: mają spiczaste zakończenie płatków, w odróżnieniu od tradycyjnych tulipanów mających owalne, łagodniejsze zakończenie płatków – tłumaczy Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Mówi się, że botaniczne tulipany kwitną najbliżej natury. I coś w tym powiedzeniu jest. – To naturalne odmiany tulipanów, które powstały same, a nie zostały stworzone czy zmodyfikowane przez człowieka – dodaje ogrodnik. – Nie są szczepione, uszlachetniane. Tulipan botaniczny to także podstawa do tworzenia nowych gatunków tulipanów.

Z reguły te kwiaty zakwitają wcześniej niż tulipany ogrodowe, bo już w marcu-kwietniu, jest też kilka gatunków później kwitnących (kwiecień-maj).

Do najpopularniejszych należą tulipany Kaufmanna. Kwitną one jako jedne z najwcześniejszych, bo już w marcu. Ich znak rozpoznawczy to trójkątna plamka na zewnętrznych liściach. Warto zwrócić uwagę również na takie gatunki jak:

• Tulipany Griega mają charakterystycznie zmarszczone listki ozdobione plamkami, a kwitną na przełomie marca i kwietnia.
• Tulipany Fostera kwitną zwykle około 2 tygodni później, od połowy kwietnia. Ich kwiaty są duże, czerwone, purpurowe.
• Tulipany turkiestańskie mają gwiazdkowata kwiaty o biało-żółtych płatkach. Na jednym pędzie kwiatowym wyrasta do 12 kwiatów! Zakwitają w kwietniu.
• Tulipany Praestans Shogun są stosunkowo wysokie, jak na botaniczne, bo dorastają do 40 cm wys. Tworzą po kilka kwiatów na jednym pędzie. Są one duże i mają intensywnie żółtopomarańczowe płatki, z czerwonymi plamkami u ich nasady. Kwitną w kwietniu-maju.
• Tulipany Eastern Star - są niskie (do 20 cm), ale mają duże kwiaty. Ich płatki są karminowe z kontrastowym, dużym żółtym "oczkiem" pośrodku. Kwitną w kwietniu-maju.
• Tulipany Tarda - są średniej wysokości (15-20 cm), tworzą po kilka kwiatów na jednym pędzie. Mają żółto-białe płatki, kwitną w maju-kwietniu.
• Tulipany Lilac Wonder mają bardzo wdzięczne kwiaty o różowych płatkach, z dużym, żółtym „oczkiem”. Dorastają do ok. 20 cm wys. Kwitną w kwietniu i maju.
• Tulipany Polychroma nieco wbrew nazwie, która oznacza „wielobarwne”, mają tylko dwa, elegancko zestawione, kolory – biały i żółty. Są średniej wielkości (25-30 cm), kwitną w kwietniu.

To, że są to rośliny wieloletnie, to wiadomo, ale... – Co kilka lat należy wykopać ich cebulki i przesadzić w inne miejsce, bo tulipany mają zdolność do uciekania w głąb gleby – zaznacza Mikietyński. – Roślina ta, jeżeli nie będzie regularnie wykopywana, wypuści liście, ale nie wypuści pędu kwiatowego. Niektóre, nowe i szlachetne odmiany trzeba wykopywać nawet co roku, ale tulipany botaniczne wystarczy raz na kilka lat.

Tulipany mają też zdolność do dzielenia się. Co to oznacza? – Z jednej dużej cebulki tworzy się kilka odrostów. Te małe odrosty nie kwitną, dopóki ich się nie rozdzieli i dopóki nie nabiorą masy.

Cebule tulipanów sadzi się na przełomie września i października. Dojrzałe tulipany jesienią dobrze jest ściółkować kompostem. – Te rośliny lubią glebę próchniczą, przepuszczalną, o odczynie obojętnym lub zasadowym – kontynuuje ekspert. – Sprzyja im słońce, a w okresie, gdy kwitną, także podlewanie (jeśli nie pada).

Gdy tulipany przekwitną, należy usunąć pozostałości po kwiatach, ponieważ wtedy cebule lepiej będą wzrastać. Natomiast liście należy pozostawić, aż same zaczną zasychać.

Mszyca atakuje wiele roślin, ale pod tym względem tulipany botaniczne są wyjątkiem. One w ogóle są dosyć odporne na szkodniki. Pojawiają się jednak na nich grzyby. – Pomocne w walce z grzybami są środki przeciwgrzybowe do zaprawiania cebulek przed zasadzeniem ich – radzi Mikietyński. – To preparat w formie proszku. Należy w woreczek lub torebkę włożyć cebulki i okurzyć je tym proszkiem. To po to, żeby nie rozwinęły się choroby grzybowe.

Jest jeszcze jeden sposób. – Trzeba zamoczyć cebulki na około pół godziny w rozcieńczonym preparacie grzybobójczym. Po wyjęciu i osuszeniu cebulki grzyb już nie ma prawa jej zaatakować – wyjaśnia ogrodnik.