Szubak to domowy szkodnik. Po czym rozpoznać jego obecność i jak go zwalczyć?

Mole, prusaki, pluskwy czy rybiki to nieproszeni goście, którzy są nam jednak znani. Szubak (Attagenus, dwukropek czy smirnowa) jest znacznie mniej popularny, ale równie uciążliwy.

Chrząszcz szubak pochodzi z Afryki. W Polsce po raz pierwszy zaobserwowano go w 2000 roku (natomiast w innych krajach Europy – na początku lat 60-tych, w Moskwie). Przypuszcza się, że trafił do nas w przesyłce pocztowej, właśnie z Afryki. Szubak preferuje ciepłe miejsca, dlatego też, niestety, chętnie pojawia się w naszych domach i mieszkaniach. Jest to owad synantropijny, obecny w siedliskach człowieka. Temperaturą idealną dla tego chrząszcza jest około 24 stopni Celsjusza, czyli nawet wyższa niż ta w naszym domu. W pomieszczeniach (domy, budynki inwentarskie, magazyny, a także muzea) można go zauważyć bez względu na porę roku.

Niektórzy nawet robią dziwny test, aby przekonać się, czy w ich domu jest szubak. Otóż kładą na podłodze wełniany sweter czy inną rzecz albo skrawek futra i po paru godzinach podnoszą i wytrzepują tę odzież. Zdarza się, że spada kilka owadów. To mogą być szubaki.

Przeczytaj poradnik: Jak pozbyć się rybików cukrowych z łazienki 

Samica szubaka składa jaja na wełnianych dywanach, kocach, kilimach czy w meblach z naturalnej skóry albo w skórzanych oprawach książek. Czasem jaja szkodnika występują w odzieży, choćby futrach naturalnych. Jedna samica jest w stanie złożyć około 50 jaj. Larwy rozwijają się w temperaturze pokojowej. Mierzą od 8 do niekiedy nawet ponad 10 milimetrów długości (chociaż dorosłe osobniki mają przeważnie nie więcej niż 5 milimetrów długości). Są złoto-brązowe, owłosione. Najczęściej mają widoczne poprzeczne paski, ale najłatwiej je rozpoznać po charakterystycznym "pędzelku" włosków z tyłu odwłoka. Larwy najłatwiej dostrzec przy sprzątaniu różnych zakamarków, do których nie zaglądamy na co dzień, np. za i pod szafkami.

 – Larwy żywią się substancjami organicznymi, produktami pochodzenia zwierzęcego, martwymi owadami, okruszkami, resztkami, nasionami, a nawet złuszczonym ludzkim naskórkiem – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Dorosłe szubaki potrafią latać. Umieją wlecieć do domu przez rozszczelnione okno albo przez otwór wentylacyjny. Kierują się w stronę światła. – Żyją w ptasich gniazdach i kurnikach, czyli tam, gdzie znajdują się pióra – dodaje Mikietyński. – Nawet w martwej myszy mogą się zagnieździć. To dlatego tak ważne jest, aby dbać o czystość w pomieszczeniach gospodarczych i je regularnie sprzątać, przykładowo tam, gdzie przechowujemy paszę, i np. w kurnikach.

To natomiast nie dorosłe szubaki, lecz larwy, prowadzą do szkód. – Są w stanie żerować maksymalnie 3 lata, a ich działanie można rozpoznać m.in. po tym, że w odzieży wełnianej czy w futrach pojawiły się dziury – zaznacza Jarosław Mikietyński.

Warto poznać: Domowe sposoby na pozbycie się szkodników roślin doniczkowych 

Jeżeli szubak pojawił się w żywności, nie uratujemy jej. Trzeba ją wyrzucić. – Paszę można spróbować uratować, co nie będzie łatwe, przetrzymując ją przez niecałe pół godziny w temperaturze 52 stopni Celsjusza albo trzymając mniej więcej tydzień w zimnie, wówczas temperatura musi wynosić minus 18 stopni albo jeszcze zimniej – kontynuuje nasz rozmówca. – Szkodnika można bowiem zwalczyć bardzo wysokimi albo wprost przeciwnie, bardzo niskimi, temperaturami.

Występowanie szkodnika ograniczymy, jeśli na bieżąco będziemy usuwać martwe owady z parapetów, zlikwidujemy pajęczyny, wymieciemy resztki produktów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, ponieważ w nich mogą ukrywać się szubaki. – Trzeba zwrócić uwagę także na to, że jeśli w pomieszczeniu zawiesiliśmy lampy owadobójcze, to koniecznie należy z nich systematycznie usuwać martwe owady, ponieważ one przyciągają szubaki – tłumaczy dalej ogrodnik.

Warto wypowiedzieć szubakom walkę i zastosować preparaty chemiczne w pomieszczeniu, z uwzględnieniem trudno dostępnych miejsc, które szubaki sobie upatrują. Co istotne, po wykonaniu oprysku nie wolno myć tego miejsca czy rzeczy przez następnych parę dni, aby preparat spełnił swoją rolę. – Trzeba jednak pamiętać, że larwy są często odporne na działanie wielu preparatów kontaktowych – przyznaje ogrodnik. Rozwiązaniem mogą być preparaty fumigacyjne, stosowane do zwalczania szkodników w pomieszczeniach magazynowych.

Obejrzyj wideo: Usuwamy domowe szkodniki. Jakie insekty żyją w naszych mieszkaniach? 

Niektórzy próbują pozbyć się tego brązowego chrząszcza domowymi sposobami. W miejsca, w których szubak się pojawia, wykładają miętę, liści laurowe czy lawendę, ponieważ większość robaków czy szkodników nie cierpi tych zapachów. Tymczasem na szubaka taka woń raczej nie działa.

Ogrodnik podkreśla: – Plusem w tym wszystkim jest to, że szubak rzadko kiedy występuje w wielkich ilościach.