Pleciona podłoga winylowa inspirowana hiszpańską architekturą

Plecione podłogi Fitnice sprawdzą się zarówno w domach i mieszkaniach, jak i obiektach użyteczności publicznej, których podłogi narażone są na bardzo intensywne użytkowanie. Podłoga z plecionki winylowej jest środowiskiem, w którym nie rozwijają się bakterie. Materiał ten jest przyjazny środowisku naturalnemu i jest bezpieczny dla użytkowników. Oznaczony jest etykietą FloorScore, która przypisana jest materiałom wykończeniowym spełniające kryteria jakości LEED, CHPS i Green Guide for Health Care. Plecione podłogi są ognioodporne, a ponadto stanowią bardzo dobrą izolację akustyczną pomieszczenia. 

Plecionka jest odporna na warunki atmosferyczne, w tym promieniowanie UV, wilgoć i zmiany temperatur. Z tego względu może być stosowana również na zewnątrz budynków. Producent udziela na nią 10-letniej gwarancji. 

Podłogi winylowe dostępne są w rolce o szerokości 200 cm lub jako panele o rozmiarach 50 cm x 50 cm. Ich montaż  nie wymaga specjalistycznych umiejętności. Pielęgnacja podłogi jest prosta – wystarczy myć ją wodą z dodatkiem tradycyjnych środków do mycia podłóg. Z jej powierzchni bez problemu schodzą nawet trudne plamy z wina, soku, ketchupu czy markerów.

Plecionka inspirowana Hiszpanią

Inspiracją dla projektantów była dzielnica Eixample w Barcelonie. Warto poznać historię dzielnicy, która zasługuje na miano ewenementu na skalę światową. Została ona wzniesiona od podstaw w II połowie XIX i na początku XX wieku. W tym okresie Barcelona dynamicznie się rozwijała. Z powodu dużego wzrostu liczby ludności miasto zaczęło borykać się z brakiem przestrzeni. W latach 1854–56 władze zdecydowały o rozebraniu murów wokół najstarszej części Barcelony i rozpisały konkurs na zaprojektowanie w tym miejscu nowoczesnej dzielnicy mieszkaniowej. Jej pomysłodawcą został Ildefons Cerdà. Duży wkład w jej wygląd mieli też inni modernistyczni architekci, w tym Antonio Gaudi.

Na czym polega wyjątkowość Eixample? Została zrealizowana w oparciu o niezwykle precyzyjnie określone zasady geometryczne. Ulice przecinają się pod kątem prostym, tworząc czworoboczne kwar-tały pod zabudowę mieszkalną (hiszp. manzanas ). Szerokość ulic miała wynosić 20 metrów natomiast wysokość budynków w założeniach nie powinna przekraczać 16 metrów. Na dzielnicę składa się system kwadratów o bokach 133,3 metra. Odseparowane od siebie budynki oraz ich wysokość nie większa niż szerokość ulic między kamienicami, to główne założenia planu Cerdy. Dzięki temu promienie słoneczne docierają do każdego miejsca w dzielnicy.