Fusing polega na termicznej obróbce szkła płaskiego. Inaczej nazywa się ją szkłem stapianym, gorącym lub artystycznym, a czasem witrażem amerykańskim.
Historia wytapiania kolorowego szkła sięga starożytnego Egiptu. Jednak fusing umożliwił połączenie artystycznych walorów dekoracyjnych z bezpieczeństwem i pełną funkcjonalnością szkła budowlanego.
Etapy tworzenia wyrobu w technice fusingu:
- powstaje koncepcja, która następnie odwzorowywana jest w rzeźbie reliefu w masie gipsowej,
- z powstałego wzoru robi się formę z ognioodpornych ceramicznych lub metalowych materiałów, na której układa się dopasowane szklane tafle.
- tak przygotowany zestaw wkłada się do specjalnego pieca do fusingu – tam szklane elementy rozgrzewają się do temperatury minimum 800°C i przybierają kształty rzeźbionej formy.
W procesie produkcji wykorzystuje się zarówno szkło bezbarwne, jak i kolorowe oraz rożnego rodzaju dodatki, na przykład szkliwa, opiłki metali, a nawet minerały. Ponadto, istnieje również możliwość zaaplikowania barwników w celu uzyskania odpowiedniego efektu kolorystycznego. Stapianie szkła w piecach jest sterowane komputerowo.
Szkło fusingowe jest hartowane i ma zwiększoną wytrzymałość. Gdy się rozbije, rozsypuje się na niegroźne odłamki.
Dzięki tej technologii powstają oryginalne dzieła sztuki (np. rzeźby, witraże, obrazy), przedmioty użytkowe (biżuteria, naczynia itp.), a także elementy aranżacji wnętrz (np. drzwi, stoły, schody).
