Biała forsycja (abeliofylum koreańskie) – krzew migdałem pachnący

Pochodząca z Korei biała forsycja w naturalnym środowisku dorasta do 2 metrów, natomiast w naszych warunkach mierzy zazwyczaj do 1,5 metra wysokości. Czasem jest tak samo szeroka, jak wysoka. Krzew kwitnie, zanim pojawią się liście, na początku wiosny, na przełomie marca i kwietnia, a zdarza się, że jeszcze w maju.

Ozdobne kwiaty białej forsycji

Kwiaty abeliofylum koreańskiego są z zewnątrz delikatnie różowe, a w środku – białe. Wyglądem przypominają kwiaty forsycji pośredniej, lecz są drobniejsze i delikatniejsze, mają około 1-1,5 centymetra średnicy. Pachną jak migdały. Krzew abeliofylum zrzuca liście na zimę. Same liście też stanowią ozdobę rośliny, ponieważ jesienią przebarwiają się na purpurowe i pomarańczowe.

To cię zainteresuje: Kwiaty forsycji mają cenne właściwości. Jak je wykorzystać? 

Ze względu na kwiaty biała forsycja pełni rolę krzewu ozdobnego w przydomowych ogrodach. Sprawdza się ona ponadto jako soliter oraz komponuje się z innymi wieloletnimi roślinami ozdobnymi.

Abeliofylum łatwe w uprawie

– Abeliofylum koreańskie jest łatwe w utrzymaniu, nie sprawia kłopotu nawet ogrodnikom-amatorom, ponieważ w zasadzie nie wymaga pielęgnacji. Wystarczy te zabiegi ograniczyć do usunięcia słabych, suchych lub niewłaściwie rosnących i chorych pędów. Roślina najlepiej rośnie w glebie przepuszczalnej, wilgotnej lub umiarkowanie wilgotnej, w słońcu, ewentualnie w półcieniu – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. – Miejsce dla abeliofylum powinno być jednak osłonięte od wiatru.

Przeczytaj również: Dlaczego warto mieć w ogrodzie rośliny miododajne 

Roślina kontra mróz

Nie zaobserwowano, aby szkodniki dawały się we znaki abeliofylum koreańskiemu. Roślinie, zwłaszcza młodej, może jednak na naszych terenach szkodzić mróz. Z tego też powodu przed sezonem zimowym należy ją okryć. W kolejne zimy minusowe temperatury nie powinny aż tak bardzo dać się we znaki białej forsycji, chociaż bywa, że wówczas także przemarza. Nawet, jeżeli przemarznie, to przeważnie potem i tak wypuszcza nowe pędy od korzenia.