Barbula klandońska - krzew, który kwitnie późnym latem. Jak uprawiać i pielęgnować barbulę

Barbula z rodziny werbenowatych przywędrowała do nas z Azji Wschodniej. Najbardziej znaną barbulą jest barbula klandońska (Caryopteris clandonensis). Powstała ze skrzyżowania barbuli szarej oraz mongolskiej.

– Barbula klandońska to wieloletni krzew liściasty, który kwitnie we wrześniu, a jego kwiaty można spotkać jeszcze w październiku – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. – To dosyć późno, ponieważ wtedy większość roślin już przestaje kwitnąć. W naszych warunkach nie jest to roślina popularna ze względu na to, że szkodzi jej niska temperatura. Gdy za oknem jest minus 15 stopni Celsjusza lub zimniej, krzew może nie przetrwać. Jeżeli natomiast zima jest łagodniejsza, a roślina zostanie odpowiednio zabezpieczona przed sezonem zimowym, niskie temperatury nie powinny dać się jej tak bardzo we znaki i powinna przetrwać zimę.

Barbula klandońska nadaje się choćby na rabaty skalne. Ładnie wygląda na tle niskich murków z cegły. Jest odporna na choroby i szkodniki. Dorasta niekiedy do około 1 metra wysokości. Jej ozdobę stanowią fioletowe i niebieskie kwiaty. Zarówno one, jak i liście, pachną. Niektórzy mówią, że im ten zapach kojarzy się z lawendą, może ze względu na to, że lawenda kwitnie na podobny kolor.

Na uwagę zasługuje jeszcze inny fakt. – Barbule są miododajne, przyciągają roje motyli oraz pszczół, które korzystają z ich nektaru – zaznacza nasz ekspert.

Słoneczne i zaciszne miejsce to najlepszy wybór dla barbuli. Bywa, że barbula rośnie też w półcieniu, ale wówczas jej kwiatostany mogą być już nie tak okazałe, jak krzewów, które rosną w pełnym słońcu. Dobrze jest ją posadzić przy nasłonecznionej ścianie budynku, co będzie powodowało, że przy ścianie barbula się nieco „ogrzeje". – Sprzyja jej gleba przepuszczalna, żyzna, ale nie należy przesadzać z podlewaniem – kontynuuje Mikietyński. – Starszym egzemplarzom nie powinna zaszkodzić okresowa susza.

Zimą górne pędy barbuli klandońskiej wymarzają, ale przeważnie odrastają lub podnoszą się po ostrym przycięciu. Roślina kwitnie na pędach tegorocznych, więc wiosną trzeba ją dosyć mocno przyciąć. Najlepiej cięcie wykonać na jedno, dwa oczka nad ziemią. Istotne jest też regularne odchwaszczanie krzewu.

Aby pomóc roślinie przetrwać sezon zimowy, trzeba ją dobrze zabezpieczyć przed mrozem. – W tym celu warto okryć ją agrowłókniną lub usypać wokół niej kopczyk z gałązek drzew iglastych, np. sosny i świerku – tłumaczy ogrodnik.

Barbula przez niektórych nazywana jest również krzewem sinobrodego albo niebieską brodą. To dlatego, że na jej liściach pojawia się szary, jakby siny nalot. Nie tylko w ogródku można mieć barbulę. Równie dobrze można ją uprawiać w donicy lub w skrzynce na balkonie.