Baptysja pięknie kwitnie, lubi słońce, znosi suszę. Poznaj tę atrakcyjną ogrodową roślinę i jej wymagania

Baptysja to roślina wieloletnia, która naturalnie występuje w Ameryce Północnej. Rośnie jej tam sporo gatunków, a z niektóre mają też odmiany ozdobne. W Polsce uprawia się przede wszystką baptysję błękitną, zwaną też południową (Baptisia australis). Ta roślina nie jest popularna, ale warto za nią się rozejrzeć, bo ma wiele zalet, a wygląda bardzo atrakcyjnie.

Ogólnym pokrojem i wyglądem baptysja może kojarzyć się z łubinem (należy do tej samej rodziny roślin motylkowatych). Baptysja dorasta do około metra wysokości, a jej pędy z czasem tworzą ładne kępy. Łodygi od spodu są nagie, wyżej pojawiają się ładne, trójdzielne liście. Ponad nie wyrastają groniaste kwiatostany, skupiające po kilkadziesiąt kwiatów. Najczęściej są one w różnych odcieniach niebieskiego, ale istnieją także odmiany o kwiatach białych, żółtych, a nawet niemal czekoladowych (odmiana Dutch Chocolate). Kwiaty rozwijają się od dołu do góry. Babtysje kwitną w czerwcu-lipcu. Jesienią dekoracyjnie wyglądają też ich strąki nasienne, a bywa też, że liście ładnie przebarwiają się.

Babtysja, poza tym, że wygląda ładnie, jest wieloletnia, a nawet długowieczna. Początkowo wprawdzie rośnie niezbyt spektakularnie, ale gdy dobrze się ukorzeni (najczęściej w drugim roku uprawy), robi duże wrażenie. Ponadto te rośliny są w pełni odporne na mróz, a także wytrzymałe na suszę.

Wyhodowanie baptysji z nasion jest dość skomplikowane (wymagają one specjalnego potraktowania, m.in. przechłodzenia, ale bywa, że rozsiewa się sama). Natomiast w sklepach ogrodniczych możemy kupić gotowe sadzonki. Ta roślina ma wyjątkowo skromne wymagania. Potrzebuje głównie słońca i przepuszczalnej ziemi. Ponieważ tworzy głębokie, palowe korzenie jest bardzo odporna na suszę i praktycznie nie wymaga podlewania. Wyjątkiem jest jednak okres po posadzeniu, zanim roślina dobrze ukorzeni się - wtedy należy ją nawadniać, jeśli nie pada. Nie warto sadzić jej w cieniu i na ciężkich, podmokłych glebach.

Jedyne, co trzeba przemyśleć przed jej posadzeniem to miejsce, bo ze względu na mocny system korzeniowy nie lubi przesadzania i źle go znosi. Pamiętajmy, że po 2-3 latach roślina rozrośnie się, zostawmy jej więc przestrzeń wokół.

Jako roślina motylkowa baptysja praktycznie nie wymaga nawożenia, bo sama wiąże azot (a nawet wzbogaca w niego ziemię, w której rośnie).

Ta roślina bywa nazywana fałszywym indygo, bo używano jej właśnie do farbowania tkanin na niebiesko. Rośliną barwierską jest też inny gatunek (Baptisia tinctoria). Rdzenni mieszkańcy Ameryki wykorzystywali także baptysję jako roślinę leczniczą, a wysuszone strąki z nasionami służyły jako dziecięce grzechotki. Jednak ta roślina ma również właściwości toksyczne, więc nie próbujmy tego sami.