Sansewierie

Najczęściej kojarzymy sansewierie (wężownice) o płaskich, szablastych liściach. Ale warto zwrócić uwagę również na jej inny gatunek, który stosunkowo niedawno pojawił się w sprzedaży i od razu stał się bardzo popularny. To sansewieria cylindryczna (walcowata; na zdjęciu). Jej liście mają bardzo oryginalny kształt – właśnie wydłużonych i spiczasto zakończonych walców, które wyglądają, jakby wyrastały wprost z podłoża. Dodatkowo jej liście można np. zaplatać w warkocze.

Sansewierie są bardzo wytrzymałe na różne warunki. Chętnie rosną w cieniu (ale znoszą różne oświetlenie). Najważniejsze jest to, żeby miały przepuszczalne podłoże i minimalną ilość wody (nie zniosą mokrej ziemi). Lubią pokojową temperaturę, która zimą może być nieco niższa.

Sępolie to niezwykle wdzięczne rośliny, lepiej znane pod potoczną nazwą „fiołki afrykańskie”. Nie potrzebują dużo miejsca i są cieniolubne. Chętnie kwitną nawet stojąc na północnym parapecie, a ich kwiaty mają przeróżne kolory. Szczególnie efektownie wyglądają odmiany o pełnych kwiatach. Kiedy nie kwitną, i tak wyglądają ładnie, a to za sprawą niemal okrągłych, ciemnozielonych liści, pokrytych delikatnymi włoskami.

„Fiołki afrykańskie” nie są zbyt wymagające. Trzeba tylko pamiętać, że nie wolno ich zraszać ani moczyć liści przy podlewaniu (wodę wlewamy do podstawki). Przed kolejnym podlaniem podłoże powinno lekko przeschnąć. Warto wiedzieć, że nie lubią przesadzania, za to nie przeszkadzają im ciasne doniczki, więc nie jest to duży problem.

Skrzydłokwiat

Skrzydłokwiat to od dawna jeden z ulubionych kwiatów domowych. Chociaż najlepiej się czuje w miejscach z rozproszonym światłem, urośnie również w bardziej zacienionych. Jednak trzeba się liczyć z tym, że w cieniu może nie wytwarzać kwiatów. Jednak skrzydłokwiaty mają ładne liście, które w dodatku świetnie oczyszczają powietrze, więc nawet bez kwiatów warto je mieć.

Tym bardziej, że nie są wymagające. Wystarczy im zapewnić żyzne, przepuszczalne, lekko wilgotne podłoże o kwaśnym odczynie, żeby czuły się dobrze (warto podlewać je wodą pozbawioną wapnia, czyli przegotowaną).

Zamiokulkas zamiolistny

Zamiokulkasy zasłużenie cieszą się opinią „żelaznych” roślin, odpornych niemal na wszystko, a są przy tym bardzo dekoracyjne. Mają długie pierzaste liście, składające się ze zgrubiałych listków, ułożonych naprzeciwlegle do siebie. Mają one błyszczącą i ciemnozieloną powierzchnię (są też odmiany o liściach niemal czarnych).

Zamiokulkasy są niezwykle łatwe w uprawie. Wystarczy pamiętać o tym, żeby ich nie przelewać, bo znacznie lepiej znoszą przesuszenie niż nadmiar wody. Z tego powodu powinny też mieć przepuszczalne podłoże. To kwiaty cieniolubne.