Rośliny do ogrodu o oryginalnym i nietypowym wyglądzie. Polecamy trawy, drzewa i krzewy ozdobne

Wśród roślin o nietypowej urodzie znajdziemy m.in. odmiany traw – turzyc, które świetnie prezentują się w ogrodach nowoczesnych, preriowych i żwirowych. Należy do nich m.in. turzyca włosowa (włosista) „Bronze Form”, która jest niewysoką, kępiastą trawą (ok. 30-40 cm wys.) o rozłożystym, fontannowym pokroju. Jej nitkowate, długie, zimotrwałe liście mają jasnobrązowy kolor i lekko poskręcane, jakby zasuszone końcówki. Roślina ciekawie prezentuje się zarówno jako soliter, jak i w grupach na tle roślin o żółtych liściach (np. żółta tawuła japońska), z którymi tworzy ciekawy kontrast. Dobrze wygląda też w ogródkach żwirowych.
Inną turzycą o podobnym zabarwieniu liści jest turzyca Buchanana „Red Rooster”. Liście tej odmiany też są cienkie, długie i lekko poskręcane na końcach, ale mają bardziej wyrazisty, brązowoczerwony kolor. Trawa tworzy spore kępy, jest wyższa od poprzedniej (ok. 50-60 cm) i ma bardziej wzniesiony pokrój. Dobrze wygląda w ogródkach żwirowych, ale może być też wykorzystana w nowoczesnych aranżacjach lub jako szpaler wzdłuż chodnika.
Inne odmiany turzyc o rdzawym lub brązowym zabarwieniu znajdziemy m.in. u:

• turzycy ceglastej (np. „Prairie Fire”),
• turzycy Buchanana („Firefox”),
• turzycy włosowej („Milk Chocolate”, „Bronze Perfection”, „Bronco”)
• turzycy biczykowatej („Bronzita”).

Jednak nie tylko wśród traw można spotkać rośliny „piękne inaczej”, bo także krzewy posiadają odmiany o zaskakującym wyglądzie i niezwykłych walorach ozdobnych. Należy do nich między innymi nietypowa odmiana krzewuszki cudownej „Lime Monster”. Roślina, w przeciwieństwie do innych krzewuszek, posiada bardzo duże, pomarszczone, jasnozielone liście z żółtym odcieniem, które są jej największą ozdobą. Ta szczególna odmiana w ogrodzie może być zestawiana z innymi krzewami (np. hortensje, berberysy, kaliny, tawuły) i wykorzystywana we florystyce.

Kolejnym krzewem o zaskakującej urodzie jest kalocefalus Browna. Roślina ma kulisty pokrój i dorasta do ok. 40–60 cm wysokości. O jej niezwykłości świadczą liczne, cienkie, rozgałęzione, sztywne pędy, pokryte srebrzystoszarym kutnerem, dzięki którym kalocefalus bardziej przypomina kępkę suchego chrustu lub zwitek kolczastego drutu niż żywą roślinę.
Pozory jednak mylą, bo nie tylko jest żywym, doskonale radzącym sobie w trudnych warunkach krzewem, ale też posiada dość sprecyzowane wymagania. W ogrodzie dobrze wygląda w zestawieniu z kolorowymi roślinami (np. pelargonie, heliotropy, aksamitki, petunie), uspokajając ich krzykliwe barwy stonowaną szarością, ale sprawdza się też w kompozycjach monochromatycznych. Dobrze prezentuje się także w donicach, jako soliter lub w towarzystwie innych roślin.

Dość niezwykłą urodą zaskakują też niektóre krzewy iglaste. Przykładem może być choćby jałowiec pospolity „Horstmann”, którego rozłożysty, płaczący pokrój i mocno zwisające gałęzie oraz wierzchołki pędów nadają roślinie dramatyczny, a nawet demoniczny wygląd i sprawiają, że przypomina ona raczej zwiędłą ofiarę suszy niż żywą roślinę. Mimo to w niektórych kompozycjach sprawdza się całkiem dobrze i może być nawet atrakcją ogrodu. Podobnym płaczącym pokrojem i nieoczywistą urodą mogą pochwalić się również inne iglaki, jak np.:

• cyprysik nutkajski „Pendula”,
• jałowiec pospolity „Oblonga Pendula”,
• świerk serbski „Pendula Kuck”,
• świerk pospolity „Cobra”,
• a nawet niektóre drzewa liściaste, jak np. buk pospolity „Purple Fountain”.

Zdarzają się też rośliny o liściach, które są: przesadnie karbowane (np. żurawka „Sashay”), poskręcane (np. kiścień wawrzynowy „Curly Red”) lub niezdrowo ubarwione (np. judaszowiec kanadyjski „Foliis Argenteovariegatis Pendula”). Inne okazy mają igły (np. sosna drobnokwiatowa „Tanima No Yuki”, „Fukai”, sosna górska „Sunshine”) albo pogięte pędy (np. modrzew europejski „Horstmann Recurved”).