Pelargonie rozmnożysz już teraz! Polecamy tani sposób na mnóstwo kwiatów. Pelargonie z nasion i sadzonek – to łatwe! Zobacz, jak to zrobić

Pelargonie (łac. Pelargonium) kwitną bardzo długo, bo aż do późnej jesieni, a ich kwiaty tworzą duże kwiatostany. Wyglądają pięknie i są niezbyt wymagające, dlatego ich popularność od lat nie słabnie. Wystarczy im zapewnić słoneczne miejsce i w miarę regularne podlewanie (warto wiedzieć, że lepiej znoszą czasowy niedostatek wody niż jej nadmiar). Warto je też zasilać, najlepiej nawozem do pelargonii lub roślin kwitnących (zgodnie z zaleceniami producenta).

Najbardziej klasyczne są pelargonie czerwone, ale są także różowe, łososiowe, białe, bordowe, mogą mieć także paskowane płatki lub pełne kwiaty. Najczęściej dzieli się je na:

• pelargonie rabatowe – o wzniesionych pędach,
• pelargonie bluszczolistne (kaskadowe) – o długich, wiszących pędach.

Pelargonie rabatowe nadają się nie tylko na balkony, ale, zgodnie z nazwą, także na rabaty. Bardzo dobrze rosną w gruncie. Natomiast pelargonie bluszczolistne uprawia się tylko w pojemnikach, i to wyżej umieszczonych, bo ich pędy muszą mieć miejsce, by się zwieszać. Coraz popularniejsze są różne mieszanki, np. o pędach, które lekko przewieszają się. W uprawie spotyka się przeróżne odmiany ozdobne.
Zarówno pelargonie rabatowe, jak i bluszczolistne można samodzielnie rozmnożyć w lutym i marcu.

Nasiona pelargonii najlepiej kupić. W lutym jest ich spory wybór, a ceny nie są wysokie. Wprawdzie jeśli mieliśmy pelargonie w poprzednim sezonie i zebraliśmy nasiona, możemy je również wykorzystać. Musimy mieć jednak świadomość, że nasze pelargonie najprawdopodobniej były jakąś krzyżówką. W takim przypadku nie uzyskamy roślin wyglądających jak te, z których zebraliśmy nasiona. Dotyczy to szczególnie bardziej fantazyjnych odmian o kolorowych, wzorzystych lub pełnych kwiatach.
Jeśli chcemy uzyskać mocne, zdrowe rośliny o określonych cechach, zainwestujmy w dobre nasiona, najlepiej oznaczone symbolem F1. Ceny nasion pelargonii są dość zróżnicowane – od 3-4 zł do ponad 10 zł. Zależy to od ilości nasion, ale także odmiany.

Z siewem nasion pelargonii nie należy zwlekać. Można to zrobić już w styczniu, ale dobrym terminem jest też luty. Nasiona przed siewem warto namoczyć w przegotowanej, ostudzonej wodzie (przez około dobę). Uprawę pelargonii można rozpocząć w wielodoniczkach lub niewielkich pojedynczych doniczkach (średnicy ok. 10 cm). Najwygodniej będzie umieścić nasiona pojedynczo, bo inaczej czeka nas pikowanie siewek. Nasiona kładzie się na powierzchni i przysypuje jedynie cienką warstwą podłoża.

Sprawdź: Co można posiać już w lutym w szklarni lub tunelu? Te warzywa zniosą zimno

Najwygodniej zaopatrzyć się w gotowe podłoże do siewu – bez problemu kupimy je w sklepach ogrodniczych i marketach budowlano-ogrodowych. Można też przygotować samodzielnie mieszankę z ziemi uniwersalnej (dobrej jakości) i perlitu. Podłoże musi być przepuszczalne i niezbyt żyzne.
Bez względu na rodzaj pojemników, w których rozpoczniemy uprawę pelargonii muszą one mieć dziurki w dnie. Doniczki warto ustawić na tacy o podwyższonych krawędziach lub podstawkach.
Doniczki napełniamy ziemią i lekko ugniatamy (lepiej delikatnie postukać o podłoże, dzięki temu ziemia dobrze osiądzie w pojemniku).

Posiane pelargonie trzeba ustawić w jasnym i ciepłym miejscu, odpowiednia temperatura to 20-25ºC. Doniczki początkowo można nakryć folią, najlepiej podziurkowaną, ale kiedy pojawia się kiełki, usuńmy ją (sprawdzajmy też na bieżąco, czy nie pojawia się pleśń!). W praktyce rozsady pelargonii najczęściej przygotowuje się na parapetach okien. Pamiętajmy, żeby ich nie otwierać albo na czas wietrzenia przestawiać doniczki!

Nasze pelargonie powinny wykiełkować po około dwóch tygodniach. Przez cały czas powinniśmy dbać o to, żeby podłoże było wilgotne, ale nie mokre. Pamiętajmy, że siewki są delikatne i dopiero zaczynają się ukorzeniać, dlatego trzeba je podlewać delikatnie. Najlepiej zraszać podłoże za pomocą spryskiwacza lub podlewać od dołu, czyli wlewając wodę do tacki czy podstawki. Pamiętajmy jednak, że nie może ona tam stać cały czas. Po ok. pół godziny po podlaniu trzeba odlać wodę, której podłoże nie wchłonęło.

Jeśli nasiona umieściliśmy w doniczkach gęściej, będziemy musieli je przepikować. Oznacza to, że kiedy siewki mają po 2-3 liście właściwe, wybiera się najsilniejsze i delikatnie przesadza do pojedynczych doniczek.

Jest też inny sposób na rozmnożenie pelargonii wiosną, czyli pozyskanie sadzonek. Jednak jest to możliwe tylko wtedy, gdy w poprzednim sezonie mieliśmy te rośliny i postanowiliśmy je przezimować. To właśnie z tych zimowanych roślin pobiera się sadzonki.

Na pobranie sadzonek mamy nieco więcej czasu niż na wysiew nasion, bo robi się to w lutym-marcu. W marcu, kiedy jest więcej światła, pelargonie „biorą się do życia” i łatwiej o mocne sadzonki. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, by przygotować je już w lutym.
Warto wiedzieć, że rozmnażając w ten sposób pelargonie uzyskamy rośliny identyczne, jak te, z których pobraliśmy sadzonki.

Aby przygotować sadzonkę z rośliny, ostrym nożem ścinamy górną część pędu. Powinna ona być zielona i mieć 2-3 „piętra” liści (długość to od 5 do 12 cm). Usuwamy dolne liście i mamy dwie możliwości: ukorzenić sadzonki w podłożu lub w wodzie.

Jeśli zdecydujemy się na to rozwiązanie, doniczkę napełniamy ziemią (taką, jak opisana dla nasion) i przy ściankach robimy zagłębienia (np. ołówkiem lub po prostu palcem). Umieszczany w nich końcówki sadzonek (2-3 cm) i lekko ugniatamy ziemię. Wcześniej końcówkę pędu można zanurzyć w ukorzeniaczu (do sadzonek zielonych).

Druga metoda jest jeszcze mniej kłopotliwa. Sadzonki wystarczy umieścić w szklance lub słoiku z wodą (naczynie powinno być szklane i przeźroczyste) i poczekać na pojawienie się korzeni, co powinno nastąpić po ok. dwóch tygodniach. Woda powinna być przegotowana i trzeba pamiętać o jej zmienianiu co dzień lub dwa. Kiedy korzenie podrosną, przesadzamy sadzonki do doniczki z ziemią.

Sadzonkom musimy również zapewnić jasne i ciepłe miejsce oraz wilgotną ziemię. Również w tym przypadku najlepiej podlewać je przez podsiąkanie (od dołu), nie pozostawiając jednak wody w podstawce. Kiedy rośliny podrosną, warto uszczknąć ich wierzchołek – dzięki temu rozkrzewią się.

Jeśli nasze pelargonie pochodzą z poprzedniego sezonu i wyglądają dobrze, po pobraniu sadzonek można je zachować. Takie przycięcie nawet dobrze im zrobi i sprawi, że będą miały bardziej krzaczasty pokrój. Jednak trzeba widzieć, że po kilku latach pelargonie tracą ładny wygląd i wigor. Jeśli więc mamy starsze okazy, ze zdrewniałymi, gołymi pędami, to lepiej się z nimi rozstać, bo i tak nie będą już ozdobą balkonu, ani rabaty. A my przecież będziemy mieć nowe rośliny.

Bez względu na to, czy wyhodowaliśmy pelargonie z nasion czy sadzonek, z ich sadzeniem na balkonie (lub w ogrodzie) trzeba poczekać do maja, a jeśli są zapowiadane przymrozki, co zdarza się w maju, to poczekajmy nawet do połowy miesiąca. Jednak nie możemy wystawić sadzonek z dnia na dzień – roślinki trzeba wcześniej zahartować. Przez około dwa tygodnie przed planowanym sadzeniem zostawiajmy je na jakiś czas na dworze, wydłużając go coraz bardziej. Oczywiście dostosowujemy to do warunków pogodowych. Pamiętajmy, żeby uważać nie tylko ma możliwy przymrozek, ale też mocne słońce, które w kwietniu już może mocno przygrzewać i poparzyć delikatne jeszcze rośliny. Wybierzmy miejsce lekko ocienione i osłonięte przed wiatrem.